ثحج ثَحَجَهُ برجله ثَحْجاً: ضربه، مهرية مرغوب عنها. الأَزهري: سَحَجَهُ وثَحَجَهُ إِذا جَرَّهُ جَرّاً شديداً.
أضف تعليقك