ثحج

ثَحَجَهُ برجله ثَحْجاً: ضربه، مهرية مرغوب عنها. الأَزهري:
سَحَجَهُ وثَحَجَهُ إِذا جَرَّهُ جَرّاً شديداً.

أضف تعليقك